In mei 1940 verlieten vele Bredanaars op last van het toenmalige gemeentebestuur hun huis, richting België en het kunstwerk van Hendrik Koreman staat symbool voor dat gebeuren.  Tijdens deze evacuatie zijn veel slachtoffers gevallen, doordat de vluchtenden terechtkwamen in de vuurlinie.

Sommige families werden op gruwelijke wijze geconfronteerd met de meedogenloosheid van de oorlog. Zo ook de familie Van der Linden, die in één klap het verlies moest betreuren van moeder en drie kinderen. Zij waren aanwezig in een school te Sint-Niklaas, toen dit gebouw tijdens een beschieting werd geraakt door een Duitse voltreffer. Van de aanwezige familieleden overleefde alleen Cornelia het bombardement; zij raakte zwaargewond. Tot aan haar dood in 1985 heeft zij daarvan zowel de geestelijke als de lichamelijke gevolgen ondervonden. Typerend voor deze vrouw was dat zij zich nooit heeft geuit over de ramp die haar en haar familie is overkomen. Daarom is volgens haar in Breda woonachtige kleindochter de navolgende spreuk van Vergilius van toepassing: 'Wat er ook gebeurt, men kan elk lot overwinnen door het rustig te dragen.'

Zoals vele gebeurtenissen uit de Tweede Wereldoorlog werd deze rampzalige evacuatie 48 jaar lang niet of nauwelijks herdacht. Pas na een particulier initiatief herdenkt men ieder jaar zowel de barre tocht als de 114 slachtoffers, van wie er 51 uit Breda kwamen. 

Het programma van dit jaar vindt deels plaats in de Grote Kerk en bij het monument in het Valkenberg. In de Laurentiuskerk vindt om 19 uur een herdenking plaats waar wethouder Akinçi een toespraak zal houden. In Prinsenbeek begint de herdenking om 19 uur met een oecomenische viering in de kerk op de Markt met uitloop achteraf naar de Vredeskapel. Alle inwoners van Breda worden uitgenodigd om deze herdenkingen bij te wonen. 

Stadsbeiaardier Paul Maassen speelt een stemmig programma vanaf de toren van de Grote Kerk te Breda.