St. Martinuskerk in het licht!

Die wonderschone Princenhaagse kerk in het licht in 1837 door middel van toortsen in een lantaarntoren? Bestaat het? Ja, wis en drie. Het licht valt op de hutjes aan de voet van de Markt en op de pratende vrouwen bij elkaar. Waar zijn ze nu? Al die duizenden die zich in die kerk getroost hebben gevoeld? We zijn van sterrestof gemaakt en eens keren we daar naar terug. Goed beeld! De bisschop van Luik maakt in 1316 met zegenende hand van Martershem een zelfstandige parochie. Keren we dit jaartal om in 1631 dan zijn wij we de gotisch gebouwde kerk kwijt aan de protestanten. Dat de abdis van Thorn ons een pastoor gaf die teveel dronk is vergeven. Zijn tong sloeg dubbel, wilde niet terug en hij stikte. We bidden in de schuurkerk, anderhalve eeuw lang, aan de Liesbosstraat. Pierre Cuypers zet in 1873 het interieur naar zijn hand in de neo-gotische stijl. Maar een kerk is net een vrouw. Ze moet zich niet teveel versieren. In 1991-1993 wordt het kostbaarste bezit van Princenhage gerestaureerd en kerken we weer in haar oorspronkelijke staat. In de prachtige documentaire, gefinancierd door Arie Roobol van Oostpoort BV en C.C.H. Produkties, wandelen we vandaag (zondag 11 november om 12.15), door die vele eeuwen geschiedenis, stijlen en schoonheid. Locatie: de kerk zelf. Ondersteund door de stem van het witte doek: Piet Rasenberg. Hij, Piet, schreef het scenario. Maar de bronnen? Waar moest er gezocht worden? De filmmaker Cees Hoosemans dook ze op bij het regionaal historisch centrum in Maastricht. De initiatiefnemers hadden nu de juiste oorkondes en stukken in hun handen, de tekeningen en de foto’s. En zoals Fons Rademakers spiegelt in de donkere kamer van Damocles zette Cees Hoosemans beelden naast elkaar. Maar hij deed ook iets anders. Hij schoof de kruisplattegronden ìn elkaar om de zich steeds wijzigende situatie goed op het netvlies te hebben. Hij monteerde flashbacks en flashforwards in beeld en werkte met animaties. Zodat we zien hoe in 1921 de door storm afgewaaide spits in de kerk valt. Er worden overblijfselen getoond van de schuurkerk en een 18e eeuws altaarretabel. De 24 glas in lood ramen die de actieve pastor Rud Smit vond in het torentje van de sacristie (dus niet op zolder) worden behandeld. De Princenhagenaars zelf staan erop model, zelfs als apostelen tijdens het laatste avondmaal. Gelukkig is Judas een onbekende stoker bij de Hero. Het bevrijdingsraam komt in beeld, gefinancierd door het Katholiek Thuisfront in 1951. Wat de filmmaker een Princenhaags herdenkingsmonument noemt op de 3e t/m 6e laag van de tijdens de Tweede Wereldoorlog en in Indië gesneuvelden. Door de hand van pastoor Bouman hun patroonheilige erboven. Plaatselijk maakte Cees Hoosemans eerder de film: Hallo Breda. Dat hij iets heeft met torens is alom bekend. Landelijk filmde hij eerder de bouw van de 2e verkeerstoren op Schiphol op de Polderbaan. 

En nu zet hij op zondag 11 november 2012 het kostbaarste bezit van Princenhage in het licht!

Rinie Maas