princenhage.net

Henk van Willigen overleden (14.12.2012)

Eind jaren zeventig komt Henk van Willigen met zijn gezin in Princenhage wonen en raakt al snel betrokken bij
Stichting C.C. 't Aogje. De eerste jaren maakt hij zich verdienstelijk als Hoffotograaf. Medio jaren tachtig neemt hij de functie van secretaris van de Stichting op zich. Hij vervult deze rol gedurende zeven jaar en draagt in deze periode bij aan de herstructurering van de Stichting. Daarnaast was hij met echt knip- en plakwerk, de personal computer bestond nog niet, verantwoordelijk voor het clubblad "Alle Gekheid op 'n Stokje".

Nadat hij het secretariaat had overgedragen, treedt Henk weer toe tot de Commissie Pers & Publiciteit. Binnen deze commissie is hij jarenlang een van de drijvende krachten achter de'Karrenevalskrant van 't Aogje, De Lapteen. In 2002 stond Henk samen met Jeroen Meijers, Edu Schol en Frans Langen aan de wieg van princenhage.net. Daarnaast maakte hij een aantal jaren deel uit van de werkgroep Dorpsbal. Hij was een toonbeeld van bescheidenheid en leverde zijn bijdrage bij voorkeur buiten de spotlights. Hij heeft dit tot op het laatst volgehouden en met Henk verliezen wij een bescheiden en aimabele vriend.

Bestuur en leden van de Grote Raad van Stichting C.C. 't Aogje, redactie Princenhage.net.

In memoriam Henk van Willigen
uitgesproken tijdens de crematieplechtigheid op 20 december door Pierre Verdonschot

Het bestuur van de Koninklijke Harmonie Cecilia Princenhage heeft mij verzocht om hier namens de vereniging te spreken. En ik ben blij dat ze mij dat gevraagd hebben. Want Henk en ik zijn 8 jaar samen binnen het bestuur opgetrokken en we hebben een geweldige tijd samen gehad. Willemijn weet als geen ander hoeveel tijd Henk in Cecilia gestopt heeft. Haar hoef ik niet uit te leggen wat Henk voor Cecilia betekend heeft. Maar voor de andere aanwezigen hier wil ik nog even een paar dingen in herinnering roepen.

Natuurlijk deed Henk binnen het bestuur alle dingen die een goede secretaris doet. Hij had het secretariaat goed georganiseerd. Hij kon alles snel en eenvoudig terugvinden. Hij kende alle gezichten van alle leden en hij kende de meesten persoonlijk. Maar daarnaast maakte Henk vrijwel jaarlijks een nieuw zakboekje met alle adresgegevens van alle leden. Hij maakte ook een smoelenboek met foto’s van de leden, zodat we elkaar sneller en beter konden leren kennen. Hij volgde ook computerlessen om websites te kunnen maken en hij heeft daarna samen met Marga de eerste website voor Cecilia opgezet. En we gingen samen tegen Kerstavond op bezoek bij de Cecilianen die een kerstpakket verdiend hadden, omdat ze dat jaar van bijzondere betekenis voor de vereniging waren geweest. Met Henk achter het stuur toerden we een halve middag en een hele avond door de straten van Princenhage, Breda, Ulvenhout, Bavel en Dorst. Henk wist overal de weg. Hij wist iedereen te vinden.

Het was Henk’s idee om daarbij kerstmutsen op te zetten. En zo liepen we dan op donkere dagen voor Kerst, half verkleed als Kerstmannen, door verlaten straten. Als na het aanbellen de voordeur openging deed hij zijn handen op zijn buik en zei hij:”ho ho ho, merry Christmas,”. Ik herinner mij dat we zo een keer ’s avonds laat door de straten van Bavel liepen. Wim Karremans was niet thuis en ook bij de buren konden we het kerstpakket niet kwijt. Ook de buren van buren bleken niet thuis te zijn. We werden steeds joliger en gingen steeds gekker doen. We begonnen een kerstlied te zingen, maar dat was echt niet om aan te horen. Waarop Henk opeens zei: “als iemand nu de politie belt, dan krijgen we dit niet meer uitgelegd”. We waren gemiddeld zo’n 5 uur onderweg en ik bewaar mooie herinneringen aan deze tochten.

Wat ik maar wil zeggen: Henk deed alles met hart en ziel, maar dan wel met een jonge ziel. Het secretariaatswerk was altijd tot in de puntjes verzorgd. Maar hij zat ook vol met ideeën die hij met ons wilde delen. Alsof het secretariaatswerk het excuus was om ook al die andere dingen te doen. En dat was het natuurlijk ook, het was een excuus: Henk was een verenigingsman. Hij was graag bij Cecilia. En dat was wederzijds: de Cecilianen zagen hem ook graag. 12 jaar is hij secretaris geweest en degenen die hem beter kenden wisten dat hij nooit een lintje van de koningin zou willen. Maar het erelidmaatschap van Cecilia heeft hij gelukkig wel geaccepteerd. Dat vond hij toch wel bijzonder. Bij zijn afscheid van Cecilia in april 2010 is hij benoemd als erelid en ik vind het een mooie gedachte dat hij altijd als erelid van Cecilia zal blijven voortleven. Henk, ik ben blij dat ik je heb leren kennen. Dank voor alles wat je voor Cecilia hebt betekend. En dank voor wat je voor mij hebt betekend.

Pierre Verdonschot
20 december 2012

Overige nieuwsberichten