princenhage.net

Gaode mee deur 't Aogje? (25.3.2016)

Ploegscharen
Zuster de Louwere. Ik gaf ten afscheid van een bijeenkomst pastor Rud Smit een hand. Zo ook Willy van den Heuvel. En natuurlijk zuster de Louwere. “Is dat alles?”, vroeg ze. Ik gaf haar drie klapzoenen op haar wangen. Ze kon het gebruiken, die manifeste steun. Want ze stond onder lichte kritiek in Princenhage, zoals wij van tijd tot tijd àllen. De reden? Ze was in 1989 furieus over de luchtwerpbomraketten die Nederland had geleverd aan Turkije. Om, na achteraf bleek, te worden ingezet tegen de Koerden. Netty de Louwere was een zachtmoedig christen in de lijn van de activist Kees Koning (1931-1996), 20 jaar geleden overleden, na een leven actievoeren en strafgevangenis (zie onder meer...).

Netty de Louwere had misschien niet dat gestaalde protest van Kees die niet wilde gedogen wat geboden was. Omdat het slecht was. “Iedere drie seconden gaat er een kind dood op de wereld door zo’n rotraket. Ik wil niet op mijn geweten hebben dat ik erbij stond en niets deed”…Aldus Netty. Ik kon niets anders dan aan die ontboezeming toevoegen: “Netty… kijk uit…. en alle steun”. Die wat hulpeloze woordjes deden haar goed.

Enkele weken later was Netty in de Koe. Intussen had ze in Woensdrecht met een kluit aarde een kernraket "geraakt". Om naar het bijbelse woord "zwaarden om te smeden tot ploegscharen". Ik vond het door z’n symbolische waarde een formidabele actie. Netty had door het prikkeldraad moeten kruipen. En één speldenkopdeukje had die raket niet eens! Alle Princenhagenaars waren het niet met haar eens. “Vernieling van staateigendom zonder enig resultaat of nut”, zei iemand waarmee hij door het woord "vernieling" het aandoenlijke hoopje zand in Netty’s hand wel héél véél kracht toedichtte. Onze pastor zweeg. Voelde ze zich overvallen? Ik herinnerde me mijn haar beloofde steun. “Nou”, zei ik, “zonder resultaat is het niet. Het gaat om wereldvrede; het omsmeden van wapens tot ploegscharen. En…dankzij Netty gaat ’t Aogje voorop”. Ik wees naar de overbouwde tussenruimte en zei: “Kijk, want daar liggen ze, de ploegscharen”.

Ze liggen er nog. Door wie geschonken dat weet ik niet. Maar zie ik de ploeg dan denk ik aan Netty!

Rinie Maas. Princenhage, 25 maart 2016.

Kees Koning: van legeraalmoezenier tot 'Profeet van de Vrede'

BONK (Burgelijke Ongehoorzaamheid en Non-Kooperatie). Auw-Auw-Auwto. Opgeruimd Staat Netjes. Onkruit. Bivak (Breed Initiatief voor Verdergaande Aktie tegen Kruisraketten). vredesaktiekamp. Is Het Hier Oorlog?. Atoomvrijstaat. Actiegroepen uit de jaren tachtig en negentig. Ze passeren allemaal de revue in 'Al ga je eraan kapot!', biografie van Kees Koning (1931), de priester en vredesactivist die in 1996 onverwacht overleed. .

De tijd vliegt. Veel jongeren zullen de bebaarde antimilitarist niet kennen. Tegenwoordig zijn het de anti-globalisten die de vredesbeweging vormen. Kees Koning zou vast en zeker een van hen zijn geweest. Voor wie 'zijn' tijd wel meemaakte, is het boek een feest van herkenning. Alleen al het door auteur (en medestander) Gerard van Alkemade in het boek opgenomen actie-overzicht doet de tijd herleven..

Wie herinnert zich bijvoorbeeld niet de legendarische knipacties 'Ontdek je Hekje' in Woensdrecht, in 1985, waar op dat moment nog kruisraketten zouden worden geplaatst? Of de actie op diezelfde vliegbasis in de vroege ochtend van 1 januari 1989? Samen met mede-activist Co van Melle, arts te Amsterdam, probeert Kees Koning NF-5 straaljagers 'om te smeden' tot ploegscharen. De vliegtuigen staan klaar om aan Navo-partner Turkije te worden geleverd. De actie geldt als protest tegen het Turkse beleid tegen de Koerdische minderheid. Honderden acties staan er in het boek, inclusief de opgelegde gevangenisstraffen, jarenlang alles bij elkaar..

De 280 pagina's tellende biografie, met voorwoord van de Groningse priester en publicist Herman Verbeek, vertelt het leven van Koning in drie episoden. Die van zijn priesterroeping, inclusief aalmoezenierschap; die waarin hij agrarisch ontwikkelingswerker in India was; en het tijdvak 1985-1996 waarin hij zeer vergaand actievoerde, hetgeen hem nationaal bekend maakte..

Met zijn priesterwijding in 1959 door de Bossche bisschop mgr. Bekkers is Kees Koning 'zielsgelukkig'. Een ideaal wordt werkelijkheid. In september 1960 wordt hij legeraalmoezenier, met als rang kapitein. Op de Duitse legerplaats Seedorf maakt hij in 1964 een oefening mee, met als klapstuk een imitatie-atoomexplosie. De soldaten hoeven slechts 24 uur stand te houden. Daarna is de complete legereenheid afgeschreven..

Er knakt iets in Kees Koning. Open en bloot verkondigt hij dat het leger een 'smerig bedrijf' is, waarop hij in Den Haag op het matje wordt geroepen. In 1967 vraagt hij ontslag aan, dat hem 'eervol' wordt verleend. Kees Koning, uitgerust met enorme baard, dito bril, onafscheidelijke pijp en afgetrapte sandalen, is vanaf nu 'vreedzaam revolutionair': vechtend tegen systemen, niet tegen mensen, met als credo: 'Waar recht verkracht wordt, is verzet plicht'..

Vele meters hek, straaljagers, helikopters, zendmasten en landingslichten op tal van legerplaatsen moeten het ontgelden. Hij pleegt inbraken bij wapenfirma's om meer over hun handelspraktijken aan de weet te komen. Maar ook zonder kniptang en bijl strijdt Kees Koning voor vrede. In 1990 gaat hij uit solidariteit met de Iraakse bevolking op vredesreis naar Irak..

Het levert hem vele vrienden, maar ook vijanden op. Op Goede Vrijdag 24 maart 1989, nadat hij in Woensdrecht opnieuw een NF5 te lijf gaat, dit keer met een pikhouweel, scheelt het weinig of de bewaking schiet met scherp. In 1993 brandt zijn huisje op het Emmaüs-erf bij het zusterklooster in Eindhoven tot de grond toe af. Kees Koning sterft niet in het harnas. Op 22 juli 1996, na het rijden van zijn krantenwijk, wordt hij getroffen door een hartstilstand. Op het trottoir bij het fietsenhok. Zijn pijp naast hem. Op 26 februari 2002 wordt hij in Tilburg begraven. 'Profeet van Vrede' staat er op zijn graf..

Overige nieuwsberichten